Tego dnia w 1945 roku



19 marca 1945 r. Adolf Hitler wydaje tzw. Nerobefehl (rozkaz Nerona) – nakazuje stosowanie na terytorium III Rzeszy taktyki spalonej ziemi, czyli zniszczenie w Niemczech wszystkiego co przeciwnik mógłby wykorzystać do kontynuowania walki.

Według Nerobefehl należało zniszczyć wszystkie urządzenia militarne, komunikacyjne, łączności, przemysłowe i zaopatrzeniowe, a także obiekty znajdujące się wewnątrz terytorium Rzeszy, które wróg w jakikolwiek sposób może wykorzystać natychmiast lub po pewnym czasie dla kontynuowania walki. Odpowiedzialnymi za dokonanie tych zniszczeń uczynił Hitler wojskowe organy dowodzenia w odniesieniu do obiektów militarnych, łącznie z urządzeniami komunikacyjnymi oraz łączności, natomiast gauleiterów i komisarzy obrony Rzeszy w odniesieniu do wszystkich urządzeń przemysłowych, zaopatrzeniowych i pozostałych obiektów; gauleiterom i komisarzom obrony Rzeszy wojsko miało udzielić pomocy koniecznej do wykonywania tych zadań.

Bundesarchiv Bild 183-1984-1206-511, Albert Speer

Minister Uzbrojenia i Amunicji III Rzeszy Albert Speer (1905-1981). Pomiędzy 1942-1944.

Willi Ruge. Bundesarchiv, Bild 183-1984-1206-511

CC BY-SA 3.0 DE, via Wikimedia Commons

Na szczęście dla Niemiec odpowiedzialny za wdrożenie Nerobefehl Minister Uzbrojenia i Amunicji (Reichsminister für Bewaffnung und Munition) Albert Speer utracił wiarę w Führera i skutecznie sabotował wykonanie dekretu. Hitler dowiedział się o tym od samego Speera w trakcie jego ostatniej wizyty w bunkrze Kancelarii Rzeszy 22 kwietnia 1945 r. Okazując gniew nie zdążył jednak (lub nie chciał) wyciągnąć konsekwencji stosownych do bezspornego faktu niesubordynacji (oprócz pozbawienia Speera funkcji rządowych w swoim politycznym testamencie). Wkrótce bowiem był zmuszony użyć swojego Walthera PPK po raz ostatni …

AKTUALIZACJA 19.03.2022 © ŁUKASZ SOBANIAK

INNE ROCZNICE WYDARZEŃ HISTORYCZNYCH W NAJBLIŻSZYCH DNIACH:

28 listopada 1794 r. w Mediolanie zmarł Cesare Bonesana markiz Beccaria (1738-1794) - włoski prawnik i pisarz, prekursor nowożytnego prawa karnego. Więcej…

29 listopada 1830 r. w Warszawie członkowie sprzysiężenia w Szkole Podchorążych Piechoty pod wodzą porucznika Piotra Wysockiego wystąpili przeciwko powszechnie znienawidzonemu wodzowi naczelnemu wojsk Królestwa Polskiego wielkiemu księciu Konstantemu Romanowowi (1779–1831). Spisek wojskowy doprowadził do opanowania stolicy, dając początek Powstaniu Listopadowemu.

30 listopada 1786 r. Wielki książę Toskanii (i przyszły cesarz) Leopold II Habsburg (1747-1792) wprowadza nową ustawę karną znaną jako Leopoldina, Jest to pierwszy pierwszy europejski kodeks, który znosi karę śmierci oraz wszelkie kary cielesne. Reforma była inspirowana dziełem markiza Cesare Beccarii (1738-1794) O przestępstwach i karach (1764).

30 listopada 1808 r. pod Somosierrą doszło do zwycięskiej szarży polskich szwoleżerów na pozycje armii hiszpańskiej, co pozwoliło otworzyć armii Napoleona drogę na Madryt. Wydarzenie to nie tylko dało początek romantycznej legendzie utrwalonej w malarstwie i literaturze, ale i przyczyniło się do ukucia nieco już skompromitowanego merytorycznie terminu "kozietulszczyzna" (od nazwiska dowódcy szwadronu Jana Kozietulskiego) oznaczającego rzekomo właściwą Polakom skłonność do brawury i osiągania mało znaczących zwycięstw kosztem ogromnych strat.

1 grudnia 1918 r. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego generał Stanisław Szeptycki wydał rozkaz nr 38, na mocy którego czerwono-biała szachownica stała się znakiem rozpoznawczym polskiego lotnictwa wojskowego. Szachownica w tym układzie pozostawała w użyciu aż do 1993 r., kiedy to wprowadzono nowy wzór znaku: z zamienioną kolejnością pól jako rzekomo bardziej poprawny heraldycznie.

2 grudnia 1814 r. w szpitalu dla obłąkanych w Charenton-Saint-Maurice dobiegło kresu pełne skandali życie Donatiena Alphonse'a François markiza de Sade (1740-1814), kontrowersyjnego francuskiego pisarza, od którego nazwiska wywodzi się termin sadyzm. Więcej…

2 grudnia 1908 r. dwuletni Aisin Gioro Puyi (1906-1967) został ostatnim cesarzem Chin (jako cesarz Hsuan Tung).  Cesarz pod naciskiem rodziny zrzekł się rzeczywistej władzy w 1912 r., zachowując jednak honorowy tytuł cesarski. Od 1932 r. jako prezydent, a następnie cesarz marionetkowego państwa Mandżukuo kolaborował z Japończykami. Po ataku ZSRR na Japonię w 1945 r. został ujęty i do 1950 r. przebywał w niewoli sowieckiej, następnie przekazany Chińskiej Republice Ludowej. Po wieloletniej "reedukacji" w więzieniu dla zbrodniarzy wojennych zwolniony na mocy amnestii w 1959 r. Zresocjalizowany były cesarz Chin i Mandżukuo po wyjściu na wolność pracował jako ogrodnik i archiwista. Zmarł w Pekinie w 1967 r.

3 grudnia 1961 r. w Sosnowcu Stanisław Jaros bezskutecznie usiłował dokonać zamachu bombowego na I sekretarza KC PZPR Władysława Gomułkę. Więcej…

4 grudnia 1793 r. w Paryżu dekretem 14 Frimaire'a zarządzono wydawanie „Bulletin des lois de la République Française”, pierwszego na świecie dziennika urzędowego służącego publikacji aktów prawnych.

WIĘCEJ WYDARZEŃ HISTORYCZNYCH W CIĄGU ROKU...