18 września 1939 r. w Jeziorach Poleskich (obecnie Wełyki Ozera – Ukraina) nad ówczesną granicą polsko-sowiecką popełnił samobójstwo Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885-1939) – pisarz, poeta, malarz, fotograf i teoretyk sztuki.
Stanisław I. Witkiewicz. Zakopane, 1937-1939.
Tadeusz Langier. 1937-1939.
Domena publiczna,
via Wikimedia Commons
Witkacy znalazł się na Polesiu po opuszczeniu Warszawy w związku z wybuchem wojny z III Rzeszą. W sytuacji przewidywanej dziejowej katastrofy i narastającej depresji (a być może wieloletniej obsesji samobójczej) informacja o agresji ZSRR na Polskę stała się bezpośrednim impulsem do podjęcia tragicznej decyzji.
Autor „Pożegnania jesieni” i „Szewców” pochowany został na miejscowym cmentarzu prawosławnym następnego dnia po śmierci.
Ekshumacja zwłok i powtórny pochówek na zakopiańskim cmentarzu na Pęksowym Brzyzku w 1988 r. były jednym z ostatnich spektakularnych osiągnięć PRLu (rzecz jasna dokonanym przy wydatnej pomocy sowieckich antropologów).
Jak się okazało już w 1994 r. na Pęksowym Brzyzku pochowano ekshumowane w Jeziorach zwłoki nieznanej młodej kobiety. Sam Witkacy jako znany prowokator i posiadacz absurdalnego poczucia humoru z pewnością nie byłby zaskoczony takim obrotem spraw…
AKTUALIZACJA 18.09.2022 © ŁUKASZ SOBANIAK