Tego dnia w 1415 roku



25 października 1415 r. wojska francuskie pod dowództwem konetabla Karola d’Albret przegrały bitwę pod Azincourt z armią angielskiego króla Henryka V (1387-1422).

Francuskie rycerstwo nie wyciągnęło właściwych wniosków ze starć pod Crécy (1346) i Poitiers (1356), licząc nadal na wyższość ciężkiej jazdy rycerskiej oraz przewagę liczebną nad wojskami Henryka V. Jednocześnie ponownie zlekceważono warunki terenowe i pogodowe oraz możliwości angielskich łuczników, stanowiących prawie 80% składu wojsk angielskich.

Battle of Agincourt, St. Alban's Chronicle, by Thomas Walsingham

Bitwa pod Azincourt. 25 października 1415 r.

Autor nieznany. St. Alban’s Chronicle. Thomas Walsingham, ok. 1422 r.

Domena publiczna, via Wikimedia Commons

W rezultacie Francuzi po raz kolejny ponieśli katastrofalną klęskę. Zginęło ich około 6000 (wraz z głównodowodzącym Karolem d’Albret), w tym  około 1600 francuskich rycerzy, czyli niemal połowa stanu rycerskiego całej Francji. Ci, którzy dostali się do niewoli musieli zapłacić rujnujące okupy. Symbolicznym dopełnieniem klęski była utrata Oriflamme, bojowego proporca królów Francji, który zaginął w bitwie.

Henry5

Henryk V Lancaster.
Autor nieznany. XVI w. Domena publiczna,
via Wikimedia Commons

W krytycznym momencie bitwy doszło też do rzezi francuskich jeńców, którą zarządził król Henryk V w obawie, że wrócą do walki w trakcie następnego natarcia ich rodaków. Stało się tak mimo niechęci rycerzy angielskich, uważających to nie tylko za czyn nierycerski, ale i liczących na sowity okup za wielu jeńców wywodzących się ze znakomitych rodów. Król zlecił więc wykonanie tego zadania walijskim łucznikom, którzy nie mieli takich skrupułów ani osobistego interesu w zachowaniu jeńców przy życiu. Na korzyść króla trzeba zauważyć, że odwołał on rozkaz o eksterminacji jeńców w chwili, gdy ustało niebezpieczeństwo kolejnego ataku Francuzów.

Wiliam Szekspir w swoim Henryku V (1599) wykorzystał ten moment bitwy do przedstawienia dylematów moralnych związanych z władzą królewską: konfliktu prawości i pragmatyzmu. W tym przypadku wybór skutkował zerwaniem z rycerskimi tradycjami…

AKTUALIZACJA 24.10.2021 © ŁUKASZ SOBANIAK


Agincourt: The King, the Campaign, the Battle. Juliet Barker. London. Abacus, 2005.

INNE ROCZNICE WYDARZEŃ HISTORYCZNYCH W NAJBLIŻSZYCH DNIACH:

30 marca 1981 r. w Waszyngtonie przed hotelem Hilton doszło do zamachu na prezydenta Ronalda Reagana (1911-2004). Więcej…

31 marca 1889 r. w Paryżu dokonano uroczystego otwarcia wieży Eiffela. Na wieżę jako pierwsi weszli (windy jeszcze nie działały) urzędnicy rządowi i miejscy oraz przedstawiciele prasy. Otwarcie dla publiczności nastąpiło 15 maja 1889 r. Więcej…

1 kwietnia 1901 r. w Lachowiczach koło Baranowicz (obecnie Białoruś) urodził się Sergiusz Piasecki (1901-1964) - polski pisarz i publicysta, oficer polskiego wywiadu i żołnierz Armii Krajowej. Więcej…

2 kwietnia 1982 r. argentyńska marynarka wojenna rozpoczęła Operación Rosario - inwazję na brytyjskie Falklandy. Więcej…

3 kwietnia 1940 r. rozpoczęły się masowe egzekucje polskich oficerów z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku (zbrodnia katyńska). Ogółem rozstrzelano co najmniej 21 768 obywateli II Rzeczpospolitej.

3 kwietnia 1941 r. premier Węgier Pál Teleki popełnił samobójstwo, nie chcąc się ugiąć przed żądaniami III Rzeszy dotyczącymi ataku na Jugosławię. Więcej…

4 kwietnia 1973 r. w Nowym Jorku nastąpiło oficjalne otwarcie World Trade Center (budowę rozpoczęto się 5 sierpnia 1966). Centralną częścią kompleksu były Twin Towers -  przez dwa lata będące najwyższymi budynkami na świecie.

5 kwietnia 1794 r. w Paryżu zgilotynowano Georgesa Dantona (1759-1794), adwokata, członka Konwentu i Komitetu Ocalenia Publicznego, jednego z przywódców rewolucji francuskiej. Więcej…

WIĘCEJ WYDARZEŃ HISTORYCZNYCH W CIĄGU ROKU...