Tego dnia w 1963 roku



5 czerwca 1963 r. w Killinardrish (Cork) w Irlandii zmarł generał Adrian Carton de Wiart (1880-1963), uczestnik wojny burskiej, obu wojen światowych, a w międzyczasie wojny polsko-bolszewickiej.

Sir Adrian Carton de Wiart by Sir William Orpen

Sir Adrian Carton de Wiart.
William Orpen. 1919. National Portrait Gallery, Londyn.
Domena publiczna,
via Wikimedia Commons

Przy jego awanturniczym życiu i zamiłowaniu do wojennych przygód śmierć z przyczyn naturalnych można potraktować jako kolejną z wielu ekstrawagancji. Wystarczy przypomnieć, że w czasie swojej kariery wojskowej był ranny niezliczoną ilość razy, przy czym były to obrażenia wystarczające do pozbawienia życia kilku ludzi.  Pierwszy raz odniósł rany w czasie wojny burskiej, następnie podczas „wojny derwiszów” w Somalii postrzelono go dwukrotnie w twarz, w wyniku czego  stracił oko i część ucha. Po zakończeniu rekonwalescencji uczestniczył w walkach I wojny światowej. Został wielokrotnie ranny w bitwach pod Sommą (postrzał czaszki), pod Passchendaele (rana biodra), Cambrai i Ypres (m. in. stracił rękę). W trakcie kariery wojskowej przeżył też kilka katastrof lotniczych. Wszystkie te drobne incydenty nie odebrały mu jednak woli walki i chęci przygód.

„Frankly I had enjoyed the war.”

Happy Odyssey: The Memoirs of Lieutenant-General Sir Adrian Carton de Wiart.
Jonathan Cape, Londyn 1950

 Po zakończeniu I wojny światowej zaangażował się w czynny udział w wojnie polsko-bolszewickiej – rzecz jasna wykorzystując możliwe okazje do osobistego udziału w bezpośrednich starciach. Został szefem brytyjskiej misji wojskowej do 1924 r., a następnie do 1939 r. rezydentem brytyjskiego wywiadu w Polsce.

W okresie tym zamieszkiwał w odludnym majątku Prostyń na bagnach poleskich (aktualnie Białoruś) niedaleko ówczesnej granicy polsko-sowieckiej, wracając do Anglii tylko w czasie zimowych miesięcy. Polsce poświęcił znaczący fragment swojej autobiografii, podkreślając uznanie dla tego kraju, ale i dokonując licznych obiektywnych obserwacji polskich przywar. Aktualne do dziś są zwłaszcza te dotyczące traktowania przez Polaków polityki i spraw publicznych – jak choćby: „Polacy reagują na niepowodzenia podobnie jak dzieci, nierozsądnie pozwalając na przenoszenie spraw publicznych w dziedzinę życia prywatno-towarzyskiego” (Happy Odyssey: The Memoirs of Lieutenant-General Sir Adrian Carton de Wiart, Chapter IX: Polish Politics).

Po upadku Polski w 1939 r. wrócił przez Rumunię do Wielkiej Brytanii i uczestniczył w walkach w Norwegii. Został mianowany szefem brytyjskiej misji wojskowej w Jugosławii, jednak w czasie przelotu na miejsce jego samolot uległ katastrofie na kontrolowanym przez Włochów wybrzeżu Libii, gdzie dostał się do włoskiej niewoli. Mimo pięciu prób ucieczki pozostawał w niej do 1943 r. Po powrocie do Anglii został osobistym przedstawicielem Churchilla przy rządzie Czang-Kaj-szeka, pozostając w Chinach do 1947 r. , w którym to roku zakończył służbę wojskową.

Po przejściu na emeryturę osiadł w swoim majątku Aghinagh House w Killinardrish w Irlandii, gdzie mieszkał do śmierci.

Odznaczony m. in. Krzyżem Wiktorii, Orderem Imperium Brytyjskiego, Legią Honorową, Krzyżem Walecznych i Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Autor wspomnień Happy Odyssey: The Memoirs of Lieutenant-General Sir Adrian Carton de Wiart, opatrzonych przedmową przez samego Winstona Churchilla (Londyn 1950 – polskie tłumaczenie Moja odyseja. Awanturnik, który pokochał Polskę, tłum. Krzysztof Skonieczny, Bellona, Warszawa 2016).

Wydarzenia roku 2022 sprawiają, że szczególnie aktualne wydają się jego słowa zawarte w autobiografii:

„Governments may think and say as they like, but force cannot be eliminated, and it is the only real and unanswerable power. We are told that the pen is mightier than the sword, but I know which of these weapons I would choose.”

Happy Odyssey: The Memoirs of Lieutenant-General Sir Adrian Carton de Wiart.
Jonathan Cape, Londyn 1950

AKTUALIZACJA 05.06.2022 © ŁUKASZ SOBANIAK


Happy Odyssey: The Memoirs of Lieutenant-General Sir Adrian Carton de Wiart. Sir Adrian Carton de Wiart. 1950, via Google Books 2007.

Adrian Carton de Wiart: The unkillable soldier. Peter Crutchley, BBC Digital & Learning NI, 6 January 2015.

Adrian Carton de Wiart – brytyjski generał, który pokochał Polskę. Paweł Stachnik, Dziennik Polski, 29 kwietnia 2017.

Wspomnienia wojskowego dyletanta. Aleksander Smoliński, Forum Akademickie 02/2017.

INNE ROCZNICE WYDARZEŃ HISTORYCZNYCH NA ŚWIECIE W NAJBLIŻSZYCH DNIACH:

14 listopada 1940 r. rozpoczął się całonocny nalot Luftwaffe na Coventry. Przy użyciu 515 samolotów w ciągu jednej nocy zniszczono centrum miasta, zabijając co najmniej 568 jego mieszkańców.

15 listopada 1796 r. rozpoczęła się bitwa pod Arcole, podczas której generał Napoleon Bonaparte rzekomo osobiście poprowadził krwawy i zwycięski szturm na most na rzece Alpone. Więcej…

16 listopada 1992 r. odkryto przypadkowo skarb z Hoxne (Suffolk, Anglia), największy zbiór złotych i srebrnych przedmiotów (w tym 14780 monet) z czasów rzymskich (395 - 408 n.e.). Wartość skarbu wyceniono na 1,75 mln £ (1993). Odkrycie skarbu z Hoxne miało wpływ na uregulowanie prawne kwestii dotyczących takich znalezisk (The Treasure Act 1996).

18 listopada 1965 r. wojska amerykańskie osiągnęły zwycięstwo taktyczne w bitwie w dolinie Ia Đrăng (Wietnam Południowy), zmuszając wojska Wietnamu Północnego do wycofania się do sąsiedniej Kambodży. Było to pierwsze większe bezpośrednie starcie lądowe pomiędzy US Army a Ludową Armią Wietnamu w czasie wojny wietnamskiej.

19 listopada 1703 r. w Bastylii zmarł Człowiek w żelaznej masce, długoletni więzień króla Francji Ludwika XIV. Nieustalona tożsamość tajemniczego więźnia oraz ścisły dozór i izolacja od otoczenia, jakimi go objęto w czasie długotrwałego uwięzienia stały się przedmiotem wielu hipotez, a także inspiracją dla powieści i filmu.

INNE ROCZNICE WYDARZEŃ HISTORYCZNYCH W POLSCE W NAJBLIŻSZYCH TYGODNIACH:

22 listopada 1939 r. we Francji utworzono Ośrodek Oficerski w Cerizay. Oficjalnie obóz był przeznaczony dla oficerów Wojska Polskiego, dla których nie było przydziałów oraz dla "sprawców klęski wrześniowej". W rzeczywistości obóz był ośrodkiem odosobnienia dla przeciwników politycznych generała Władysława Sikorskiego. Po upadku Francji ośrodek został ewakuowany na wyspę Bute w Szkocji, gdzie jako Stacja Zborna Oficerów Rothesay kontynuował działalność do 1942 r., kiedy to po protestach członków Izby Gmin rozpoczęto jego likwidację, formalnie zakończoną w 1943 r.

23 listopada 1937 r.  w  w górach Piryn (Bułgaria) rozbił się samolot Polskich Linii Lotniczych „LOT” Douglas DC-2-115D o numerze rejestracyjnym SP-ASJ. W wypadku zginęli pilot Tadeusz Dmoszyński, mechanik Ryszard Walentukiewicz i radiooperator Marian Winnik oraz trzech pasażerów. Więcej…

25 listopada 2008 r. w Krakowie dokonano ekshumacji zwłok generała Władysława Sikorskiego (1881-1943) - celem przeprowadzenia ich badań i oględzin w Zakładzie Medycyny Sądowej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagielońskiego w ramach rozpoczętego w 2008 r. śledztwa Instytutu Pamięci Narodowej. Raport z przeprowadzonej sekcji (2009) wykluczył hipotezy o pozbawieniu życia generała już przed katastrofą w Gibraltarze. Stwierdzono, że śmierć Władysława Sikorskiego nastąpiła wskutek obrażeń wielonarządowych, typowych dla ofiar wypadków komunikacyjnych. Więcej…

27 listopada 1915 r. w Kodymie (obecnie Ukraina) urodził się Stanisław Skalski (1915-2004) - major pilot Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie i Wing Commander Royal Air Force, as myśliwski II wojny światowej. Więcej…

29 listopada 1830 r. w Warszawie członkowie sprzysiężenia w Szkole Podchorążych Piechoty pod wodzą porucznika Piotra Wysockiego wystąpili przeciwko powszechnie znienawidzonemu wodzowi naczelnemu wojsk Królestwa Polskiego wielkiemu księciu Konstantemu Romanowowi (1779–1831). Spisek wojskowy doprowadził do opanowania stolicy, dając początek Powstaniu Listopadowemu.

30 listopada 1808 r. pod Somosierrą doszło do zwycięskiej szarży polskich szwoleżerów na pozycje armii hiszpańskiej, co pozwoliło otworzyć armii Napoleona drogę na Madryt. Wydarzenie to nie tylko dało początek romantycznej legendzie utrwalonej w malarstwie i literaturze, ale i przyczyniło się do ukucia nieco już skompromitowanego merytorycznie terminu "kozietulszczyzna" (od nazwiska dowódcy szwadronu Jana Kozietulskiego) oznaczającego rzekomo właściwą Polakom skłonność do brawury i osiągania mało znaczących zwycięstw kosztem ogromnych strat.

1 grudnia 1918 r. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego generał Stanisław Szeptycki wydał rozkaz nr 38, na mocy którego czerwono-biała szachownica stała się znakiem rozpoznawczym polskiego lotnictwa wojskowego. Szachownica w tym układzie pozostawała w użyciu aż do 1993 r., kiedy to wprowadzono nowy wzór znaku: z zamienioną kolejnością pól jako rzekomo bardziej poprawny heraldycznie.

3 grudnia 1961 r. w Sosnowcu Stanisław Jaros bezskutecznie usiłował dokonać zamachu bombowego na I sekretarza KC PZPR Władysława Gomułkę. Więcej…

8 grudnia 1902 r. w Parochońsku na Polesiu urodziła się Zofia Chomętowska (1902-1991), jedna z najważniejszych autorek polskiej fotografii dwudziestolecia międzywojennego. Więcej…

11 grudnia 1941 r. Rzeczpospolita Polska wypowiedziała wojnę Cesarstwu Japonii. Bardzo dziwna to wojna, biorąc pod uwagę brak jakichkolwiek operacji wojskowych stron przeciwko sobie przy jednoczesnej kontynuacji ich przedwojennej współpracy w zakresie wywiadu (głównie przeciwko ZSRR). Więcej…

13 grudnia 1981 r. Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wprowadza stan wojenny na terenie kraju. Więcej…

WIĘCEJ WYDARZEŃ HISTORYCZNYCH W CIĄGU ROKU...