14 maja 1643 r. w Saint-Germain-en-Laye zmarł król Francji i Nawarry Ludwik XIII Sprawiedliwy (1601-1643).
Portret Ludwika XIII.
Philippe de Champagne. Olej na płótnie. 1635.
Domena publiczna,
via Wikimedia Commons
Chociaż Ludwik XIII był synem Henryka IV i ojcem Ludwika XIV, jego własne rządy zdominowała postać wielkiego kardynała Richelieu (1585-1642), który stworzył dla monarchii nowożytny francuski system władzy absolutnej. Przy tym zaznaczyć trzeba, że wbrew czarnej legendzie wykreowanej przez Alexandra Dumasa w Trzech muszkieterach jakoby król był więźniem kardynała, Ludwik XIII doceniał rolę kardynała Richelieu dla umacniania władzy królewskiej i uważał go za człowieka na właściwym miejscu.
Ludwik XIII był ostatnim królem Nawarry jako odrębnego królestwa (jako Ludwik II). W 1620 r. została ona formalnie włączona do Francji, chociaż sam tytuł króla Nawarry był używany przez Burbonów aż do rewolucji.
Po śmierci Ludwika XIII na tron wstąpił jego syn Ludwik XIV (1638-1715), właściwy beneficjent systemu absolutystycznego stworzonego przez kardynała Richelieu, znany później jako Król-Słońce.
3 kwietnia 1940 r. rozpoczęły się masowe egzekucje polskich oficerów z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku (zbrodnia katyńska). Ogółem rozstrzelano co najmniej 21 768 obywateli II Rzeczpospolitej.