21 października 1933 r. we Lwowie student pierwszego roku Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Jana Kazimierza Mykoła Łemyk (1914-1941), członek Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów zastrzelił Aleksieja Majłowa (1909-1933) – sekretarza konsulatu ZSRR we Lwowie, będącego jednocześnie funkcjonariuszem wywiadu sowieckiego NKWD.
Jak głosiła wersja OUN zamach zorganizowano w akcie odwetu za wywołanie przez administrację sowiecką wielkiego głodu na Ukrainie. Według polskiego wywiadu wojskowego akcja miała być jednak swoistą deklaracją lojalności OUN wobec Berlina.
Mykoła Łemyk został zatrzymany przez polską policję i w procesie przed Sądem Okręgowym we Lwowie skazany na karę śmierci. Karę tę zamieniono następnie na karę dożywotniego pozbawienia wolności. Ostatecznie skazaniec zakończył swoją przygodę z polskim wymiarem sprawiedliwości na mocy amnestii we wrześniu 1939 r.
W październiku 1941 r. Mykoła Łemyk, działający już jako „prowidnyk” OUN-M na Wschodniej Ukrainie został zatrzymany tam przez Gestapo i rozstrzelany.
AKTUALIZACJA 21.10.2021 © ŁUKASZ SOBANIAK
Terrorysta z Galicji. Pamięć.pl, 2012.
Strzały w konsulacie. Włodzimierz Kalicki. Gazeta Wyborcza – Duży Format, 23.10.2007.
Proces bojówkarza Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (UON) Michała Łemyka sprawcy zamachu na konsulat radziecki przed Sądem Okręgowym we Lwowie. Narodowe Archiwum Cyfrowe.