22 maja 1939 r. w Berlinie Włochy i III Rzesza zawarły Pakt stalowy – układ polityczny i wojskowy wymierzony przeciw państwom zachodnim.
Przystąpieniem do paktu zainteresowana była rownież Japonia, jednak oczekiwała, że będzie skierowany on przeciwko ZSRR. To z kolei kolidowało z ówczesnymi założeniami niemieckimi (III Rzesza nie chciała ewentualnego konfliktu z ZSRR przed rozstrzygnięciem wojny na Zachodzie Europy). Wobec tego układ z Japonią został zawarty dopiero w 1940 r. (Pakt trzech – zakładający, że nie wpływa on na stosunki z ZSRR żadnej ze stron).
Galeazzo Ciano i Joachim von Ribbentrop podpisują Pakt stalowy. W środku Adolf Hitler.
Berlin, 22 maja 1939 r.
Autor nieznany.
Domena publiczna, via Wikimedia Commons
Pakt stalowy został formalnie zawarty na 10 lat, faktycznie obowiązywał tylko do 1943 r., gdy po alianckiej inwazji na Sycylię i odsunięciu Mussoliniego marszałek Badoglio w imieniu Włoch podpisał rozejm z aliantami. Po 1943 r. w miejsce Włoch w Pakcie Stalowym wstąpiła marionetkowa Włoska Republika Socjalna (Republika Salò).
AKTUALIZACJA 22.05.2021 © ŁUKASZ SOBANIAK
The Pact of Steel – the Pact of Friendship and Alliance between Germany and Italy, May 22, 1939. Historical Resources About The Second World War. September 10, 2008.
3 kwietnia 1940 r. rozpoczęły się masowe egzekucje polskich oficerów z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku (zbrodnia katyńska). Ogółem rozstrzelano co najmniej 21 768 obywateli II Rzeczpospolitej.