22 czerwca 1941 r. o godz. 3:15 rozpoczęła się niemiecka operacja Barbarossa (Unternehmen Barbarossa) – inwazja III Rzeszy na ZSRR.
Żołnierze Wehrmachtu przekraczają granicę z ZSRR. 22 czerwca 1941 r.
Autor zdjęcia: Johannes Hähle (1906-1944)
Domena publiczna,
via Wikimedia Commons
Była to największa wojskowa operacja w historii (III Rzesza i jej sojusznicy zaangażowali siły w liczbie ponad 4 milionów żołnierzy, około 3600 czołgów i około 2900 samolotów). Spowodowała otwarcie frontu wschodniego, chyba najbardziej znaczącego teatru działań II wojny światowej. Ostateczne skutki operacji Barbarossa były tragiczne dla walczących stron (liczba ofiar walk na froncie wschodnim przewyższa liczbę ofiar wszystkich pozostałych obszarów działań wojennych II wojny światowej), a następstwa polityczne (w tym podział przez żelazną kurtynę) dotknęły całą Europę środkowowschodnią aż do końca XX w.
Pierwszy okres walk przyniósł błyskawiczne zwycięstwa Wehrmachtu oraz dotkliwe straty w ludziach i sprzęcie Armii Czerwonej. Już w pierwszym dniu inwazji Niemcy zdezorganizowali sowieckie struktury dowodzenia i łączności oraz zniszczyli olbrzymie ilości sprzętu (w tym co najmniej 2000 samolotów). Był to jednak dopiero początek kampanii, w ciągu kilku miesięcy na niekorzyść atakujących zaczęły działać uwarunkowania klimatu i terenu.
AKTUALIZACJA 22.06.2022 © ŁUKASZ SOBANIAK
3 kwietnia 1940 r. rozpoczęły się masowe egzekucje polskich oficerów z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku (zbrodnia katyńska). Ogółem rozstrzelano co najmniej 21 768 obywateli II Rzeczpospolitej.