24 lutego 1953 r. wykonano karę śmierci na generale Auguście Emilu Fieldorfie ps. „Nil” (1895-1953), żołnierzu I Brygady Legionów, uczestniku wojny polsko-bolszewickiej 1920 r. i kampanii wrześniowej 1939 r. , a w czasie okupacji dowódcy Kedywu Armii Krajowej oraz zastępcy Komendanta Głównego Armii Krajowej.
Generał August Emil Fieldorf (1895-1953)
Autor nieznany – przed 1939 r.
Centralne Archiwum Wojskowe
Domena publiczna, via Wikimedia Commons
Egzekucja odbyła się w więzieniu mokotowskim (Areszt Śledczy Warszawa-Mokotów) po procesie, który w istocie był mordem sądowym w klasycznym stalinowskim stylu (m. in. obciążające generała zeznania świadków wymuszono torturami).
Generał Fieldorf nie przyznając się do winy odmówił współpracy ze śledczymi, a potem podpisania podania o łaskę, argumentując, że takie podanie jest pośrednim przyznaniem się do winy.
Pięć lat po wykonaniu wyroku Prokuratura Generalna postanowiła umorzyć śledztwo (1958) z powodu braku dowodów winy, a w 1989 r. decyzją Prokuratora Generalnego PRL Augusta Emila Fieldorfa zrehabilitowano. Sprawców zbrodni sądowej nigdy nie skazano.
Zapadnia szubienicy w podziemiach Aresztu Śledczego Warszawa-Mokotów przy ul. Rakowieckiej 37 – najbardziej prawdopodobne miejsce stracenia gen. Augusta Emila Fieldorfa „Nila”
Autor: Marcyś 1971. 2 marca 2020
CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
Kim był generał Fieldorf – Pozytywy.com. 2009-03-24.
Janina Fieldorf. Opowieść o moim mężu, Emilu Fieldorfie (zapis z taśmy magnetofonowej, nagranej w roku 1977). 28 Kwi 2013.