28 kwietnia 1945 r. w Giulino di Mezzegra nad jeziorem Como komunistyczni partyzanci rozstrzelali Benito Mussoliniego (1883-1945) i Clarę Petacci (1912-1945), schwytanych w trakcie próby ucieczki z Mediolanu do Szwajcarii. Rozstrzelano także innych ujętych członków kierownictwa Włoskiej Republiki Socjalnej.
Egzekucja Duce i jego zwolenników stanowiła oczywiste naruszenie warunków rozejmu zawartego w 1943 r. pomiędzy generałem Dwightem Eisenhowerem a marszałkiem Pietro Badoglio, który przewidywał wyraźnie, że Mussolini, dygnitarze faszystowskich Włoch i inne osoby podejrzane o zbrodnie wojenne zostaną przekazani siłom Narodów Zjednoczonych. Natomiast rozstrzelanie Clary Petacci należałoby zakwalifikować jako zwykłe morderstwo.
Mimo bezpośrednio poprzedzających zdarzenia depesz amerykańskich skierowanych do dowództwa Comitato di Liberazione Nazionale Alta Italia i żądających dotrzymania ustaleń traktatowych Komitet nie wstrzymał egzekucji przyjmując publicznie odpowiedzialność za tę decyzję – przy czym określono to jako „konieczną konkluzję etapu historycznego, który pozostawił Włochy w stanie materialnej i moralnej ruiny”.
Zwłoki Musssoliniego, Clary Petacci i dygnitarzy faszystowskich. Mediolan, 29 kwietnia 1945 r.
Vincenzo Carrese. 29.04.1945.
Domena publiczna, via Wikimedia Commons
Następnego dnia po egzekucji zwłoki rozstrzelanych przewieziono do Mediolanu, gdzie po drastycznym zbezczeszczeniu ich przez tłum powieszone zostały głowami w dół na Piazzale Loreto – w tym samym miejscu, w którym rok wcześniej wystawiono na widok publiczny ciała Włochów zamordowanych w ramach odwetu za działalność ruchu oporu…
AKTUALIZACJA 28.04.2022 © ŁUKASZ SOBANIAK
1945: Italian partisans kill Mussolini. BBC On This Day.
3 kwietnia 1940 r. rozpoczęły się masowe egzekucje polskich oficerów z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku (zbrodnia katyńska). Ogółem rozstrzelano co najmniej 21 768 obywateli II Rzeczpospolitej.