31 lipca 1942 r. Sąd Najwyższy USA wydał orzeczenie w sprawie Ex parte Quirin (317 U.S. 1) dotyczącej procedowania odnośnie zatrzymanych w stanach Nowy Jork i Floryda ośmiu uczestników niemieckiej akcji dywersyjnej (Operacja Pastorius).
Sąd uznał ujętych bez mundurów agentów Abwehry za tzw. unlawful combatants, czego konsekwencją było odmówienie im statusu jeńców wojennych i prawa do osądzenia przed ławą przysięgłych. W rezultacie sprawę rozstrzygnęła komisja wojskowa, wydając orzeczenia o wymierzeniu kary śmierci w sześciu przypadkach na osiem (na długoletnie kary więzienia skazano tylko dwóch uczestników akcji, którzy zgłosili się do FBI, idąc na współpracę).
Orzeczenie to stało się precedensem, który powoływano później w sprawach dotyczących „bezprawnej” działalności zbrojnej przeciwko USA (m. in. w sprawach osób osadzonych w Guantanamo).
3 kwietnia 1940 r. rozpoczęły się masowe egzekucje polskich oficerów z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku (zbrodnia katyńska). Ogółem rozstrzelano co najmniej 21 768 obywateli II Rzeczpospolitej.