31 stycznia 1923 r. na stokach Cytadeli Warszawskiej został rozstrzelany Eligiusz Niewiadomski, sprawca zamachu dokonanego 16 grudnia 1922 r. na osobę pierwszego prezydenta Rzeczpospolitej Gabriela Narutowicza.
Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie wykonano o godzinie 7.20 rano. Bezpośrednio po egzekucji trumnę ze zwłokami zamachowca złożono w grobie na terenie cytadeli. Następnie po kilku dniach (w nocy z 5 na 6 lutego 1923 r.) dokonano ekshumacji i ciało wydano rodzinie, która pochowała je na Cmentarzu Powązkowskim. Pomimo nocnej pory w pogrzebie Eligiusza Niewiadomskiego uczestniczył wielotysięczny tłum, co było związane z wielkimi emocjami społecznymi towarzyszącymi samej zbrodni, jak i procesowi jej sprawcy.
Protokół wykonania kary śmierci orzeczonej wobec Eligiusza Niewiadomskiego. 31 stycznia 1921 r. Z powołanej niżej książki obrońcy skazanego, adwokata Stanisława Kijeńskiego – str. 93.
Stanisław Kijeński. Proces Eligjusza Niewiadomskiego o zamach na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Gabryela Narutowicza w dniu 16 grudnia 1922 r. odbyty w Sądzie Okręgowym w Warszawie dnia 30 grudnia 1922 roku. Specjalne sprawozdanie stenograficzne, mieszczące całkowity przewód sądowy, z podaniem dokumentów śledztwa wstępnego, przemówień stron, życiorysu i podobizny oskarżonego. – Wydanie 2 poprawione i znacznie uzupełnione szczegółami dotyczącemi wykonania wyroku i pogrzebu Niewiadomskiego, kilkoma urywkami ostatnich myśli Niewiadomskiego i głosami dwóch znakomitych pisarzy. Warszawa 1923.
3 kwietnia 1940 r. rozpoczęły się masowe egzekucje polskich oficerów z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku (zbrodnia katyńska). Ogółem rozstrzelano co najmniej 21 768 obywateli II Rzeczpospolitej.