25 listopada 2008 r. w Krakowie dokonano ekshumacji zwłok generała Władysława Sikorskiego (1881-1943) – celem przeprowadzenia ich badań i oględzin w Zakładzie Medycyny Sądowej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagielońskiego w ramach rozpoczętego w 2008 r. śledztwa Instytutu Pamięci Narodowej. Raport z przeprowadzonej sekcji (2009) wykluczył hipotezy o pozbawieniu życia generała już przed katastrofą w Gibraltarze. Stwierdzono, że śmierć Władysława Sikorskiego nastąpiła wskutek obrażeń wielonarządowych, typowych dla ofiar wypadków komunikacyjnych.
Podkreślić trzeba, że badanie genetyczne zwłok potwierdziło pokrewieństwo z żyjącą krewną generała w linii matczynej (99,92 %). Mając na uwadze wciąż żywe teorie spiskowe odnośnie wydarzeń z 4 lipca 1943 r. warto przytoczyć dosłownie najistotniejsze fragmenty prezentacji wyników sądowo-lekarskich oględzin oraz sekcji zwłok.
Przeprowadzone badania pośmiertne wykazały obecność następujących obrażeń:
– ranę powłok lewej strony twarzy,
– w obrębie czaszki – ograniczone złamania stropu i ścian lewego oczodołu oraz włamanie fragmentu kostnego stanowiącego dolną ścianę zatoki czołowej, z utkwieniem w nim fragmentu drewna,
– złamanie barkowego końca prawego obojczyka,
– złamania sześciu prawych żeber, w tym jednego dwukrotnie,
– złamania dziesięciu lewych żeber, w tym trzech dwukrotnie i jednego trzykrotnie,
– złamanie trzonu prawej kości łokciowej z powstaniem odłamu pośredniego o charakterze klinowatym,
– złamanie spiralne trzonu prawej kości udowej, z powstaniem odłamów pośrednich,
– złamanie prawej kości piętowej w obrębie podpórki kości skokowej,
– złamanie wyrostków poprzecznych kręgów lędźwiowych po stronie prawej
– złamanie dystalnej części prawej kości strzałkowej.
Obecność licznych złamań kości, o takim charakterze i lokalizacji jak omówione powyżej, pozwala na przyjęcie, że zgon Władysława Sikorskiego nastąpił w wyniku obrażeń doznanych wskutek urazu wielonarządowego o znacznej energii, a nic nie sprzeciwia się, że nastąpiło to w przebiegu katastrofy lotniczej.
Zgon wskutek obrażeń wielonarządowych następuje zazwyczaj szybko. W niniejszym przypadku, wobec faktu, że samolot zanurzył się w wodzie, w mechanizmie śmierci spodziewać się można współistnienia utonięcia.
Wobec powyższego wniosku, że śmierć Władysława Sikorskiego nastąpiła wskutek obrażeń wielonarządowych, a zatem najwcześniej w chwili uderzenia samolotu w wodę, rozważanie innych sposobów wcześniejszego pozbawienia życia uważamy za bezprzedmiotowe. Niezależnie od tego wyniki sekcji zwłok pozwalają odrzucić inne możliwości śmierci, takie jak:
– uduszenie gwałtowne w wyniku zadławienia (czyli ucisku ręką obcą na rejon szyi) lub zadzierzgnięcia (czyli uduszenia pętlą),
– wskutek obrażeń postrzałowych, czy też innych ran, np. kłutych, ciętych lub rąbanych.
W badanych narządach nie stwierdzono obecności związków organicznych lub nieorganicznych, których rodzaj i stężenie uprawniałyby do traktowania ich jako trucizny.
W wątrobie i włosach stwierdzono nikotynę, której stężenie oszacowano jako niskie, nie przekraczające poziomów spotykanych u palaczy tytoniu, a więc nie mające znaczenia toksykologicznego.
AKTUALIZACJA 25.11.2023 © ŁUKASZ SOBANIAK
Raport z sądowo-lekarskiej sekcji ekshumowanych zwłok generała Władysława Sikorskiego. Krzysztof Woźniak, Adam Gross, Tomasz Konopka, Jerzy Pohl, Małgorzata Kłys. ARCH. MED. SĄD. KRYM., 2009, LIX, 15-21.
Wyniki Badań Zwłok Generała Władysława Sikorskiego. Instytut Ekspertyz Sądowych, Katedra Medycyny Sądowej UJ CM, Zakład Diagnostyki Obrazowej Szpitala Uniwersyteckiego., 22.05.2009.
Ekshumacja gen. Władysława Sikorskiego. Gazeta Prawna. 25.11.2008.